logo-image

Aditya Hriday Stotra: अगर आपकी कुंडली में सूर्य की स्थिति है कमजोर, तो करें इस स्तोत्रम का पाठ

सूर्य देवता जो पूरी दुनिया को ऊर्जा और प्रकाश प्रदान करते हैं

Updated on: 18 Dec 2022, 11:00 AM

नई दिल्ली :

Aditya Hriday Stotra: सूर्य देवता जो पूरी दुनिया को ऊर्जा और प्रकाश प्रदान करते हैं. वहीं हिंदू धर्म में सूर्य को सभी ग्रहों का राजा कहा जाता है, ग्रहों में सूर्य का स्थान सबसे मुख्य माना जाता है. सूर्य को प्रसिद्धि, यश, तेज, आरोग्य, आत्मविश्वास का कारक माना जाता है. इनकी अराधना करने से व्यक्ति के अंदर सूर्य की भांति चमक उत्पन्न होती है. ऐसे में आज हम आपको अपने इस लेख में अपनी कुंडली में सूर्य को मजबूत करने के बारे में बताएंगे, कि हमें कौन से पाठ करना चाहिए, किस विधि से करनी चाहिए, इसके क्या फायदे होते हैं.

कुंडली में सूर्य की स्थिति को मजबूत करने के लिए आदित्य हृदय स्तोत्रम का पाठ करना चाहिए. इस स्त्रोत को करने से आपके जीवन के सारे दुख समाप्त हो जाएंगे और आपके जीवन में सफलता के सारे दरवाजे खुल जाएंगे.

आदित्य हृदय स्तोत्रम का इस विधि से करें पूजा
-सुबह ब्रह्म मुहूर्त में स्नान करें, साफ वस्त्र पहनें और भगवान सूर्य को तांबे की कलश में जल, गुड, तील, रोली, चंदन, लाल फूल से अर्घ्य दें.
-सूर्य देवता को अर्घ्य देने के दौरान गायत्री मंत्र का जाप करें और उसके बाद आदित्य हृदय स्तोत्र का पाठ करें.
- इस पाठ को रविवार के दिन से शुरु करना बेहद शुभ होता है. 

नौकरी में पदोन्नति, धन प्राप्ति और आत्मविश्वास के साथ सफलता पाने के लिए आदित्य स्तोत्र का पाठ बेहद शुभफलदायी साबित होता है.

ये भी पढ़ें-Adhik Maas 2023: जानिए अधिक मास के दिन क्या करने से बचना चाहिए, होगा लाभ

आदित्यहृदय स्तोत्र

ततो युद्धपरिश्रान्तं समरे चिन्तया स्थितम् ।
रावणं चाग्रतो दृष्टवा युद्धाय समुपस्थितम् ॥1॥

दैवतैश्च समागम्य द्रष्टुमभ्यागतो रणम् ।
उपगम्याब्रवीद् राममगरत्यो भगवांस्तदा ॥2॥

राम राम महाबाहो श्रृणु गुह्यं सनातनम् ।
येन सर्वानरीन् वत्स समरे विजयिष्यसे ॥3॥

आदित्यहृदयं पुण्यं सर्वशत्रुविनाशनम् ।
जयावहं जपं नित्यमक्षयं परमं शिवम् ॥4॥

सर्वमंगलमांगल्यं सर्वपापप्रणाशनम् ।
चिन्ताशोकप्रशमनमायुर्वधैनमुत्तमम् ॥5॥

रश्मिमन्तं समुद्यन्तं देवासुरनमस्कृतम् ।
पूजयस्व विवस्वन्तं भास्करं भुवनेश्वरम् ॥6॥

सर्वदेवतामको ह्येष तेजस्वी रश्मिभावनः ।
एष देवासुरगणाँल्लोकान् पाति गभस्तिभिः ॥7॥

एष ब्रह्मा च विष्णुश्च शिवः स्कन्दः प्रजापतिः ।
महेन्द्रो धनदः कालो यमः सोमो ह्यपां पतिः ॥8॥

पितरो वसवः साध्या अश्विनौ मरुतो मनुः ।
वायुर्वन्हिः प्रजाः प्राण ऋतुकर्ता प्रभाकरः ॥9॥

आदित्यः सविता सूर्यः खगः पूषा गर्भास्तिमान् ।
सुवर्णसदृशो भानुहिरण्यरेता दिवाकरः ॥10॥

हरिदश्वः सहस्रार्चिः सप्तसप्तिर्मरीचिमान् ।
तिमिरोन्मथनः शम्भूस्त्ष्टा मार्तण्डकोंऽशुमान् ॥11॥

हिरण्यगर्भः शिशिरस्तपनोऽहरकरो रविः ।
अग्निगर्भोऽदितेः पुत्रः शंखः शिशिरनाशनः ॥12॥

व्योमनाथस्तमोभेदी ऋम्यजुःसामपारगः ।
घनवृष्टिरपां मित्रो विन्ध्यवीथीप्लवंगमः ॥13॥

आतपी मण्डली मृत्युः पिंगलः सर्वतापनः ।
कविर्विश्वो महातेजा रक्तः सर्वभवोदभवः ॥14॥

नक्षत्रग्रहताराणामधिपो विश्वभावनः ।
तेजसामपि तेजस्वी द्वादशात्मन् नमोऽस्तु ते ॥15॥

नमः पूर्वाय गिरये पश्चिमायाद्रये नमः ।
ज्योतिर्गणानां पतये दिनाधिपतये नमः ॥16॥

जयाय जयभद्राय हर्यश्वाय नमो नमः ।
नमो नमः सहस्रांशो आदित्याय नमो नमः ॥17॥

नम उग्राय वीराय सारंगाय नमो नमः ।
नमः पद्मप्रबोधाय प्रचण्डाय नमोऽस्तु ते ॥18॥

ब्रह्मेशानाच्युतेशाय सूरायदित्यवर्चसे ।
भास्वते सर्वभक्षाय रौद्राय वपुषे नमः ॥19॥

तमोघ्नाय हिमघ्नाय शत्रुघ्नायामितात्मने ।
कृतघ्नघ्नाय देवाय ज्योतिषां पतये नमः ॥20॥

तप्तचामीकराभाय हस्ये विश्वकर्मणे ।
नमस्तमोऽभिनिघ्नाय रुचये लोकसाक्षिणे ॥21॥

नाशयत्येष वै भूतं तमेव सृजति प्रभुः ।
पायत्येष तपत्येष वर्षत्येष गभस्तिभिः ॥22॥

एष सुप्तेषु जागर्ति भूतेषु परिनिष्ठितः ।
एष चैवाग्निहोत्रं च फलं चैवाग्निहोत्रिणाम् ॥23 ॥

देवाश्च क्रतवश्चैव क्रतूनां फलमेव च ।
यानि कृत्यानि लोकेषु सर्वेषु परमप्रभुः ॥24॥

एनमापत्सु कृच्छ्रेषु कान्तारेषु भयेषु च ।
कीर्तयन् पुरुषः कश्चिन्नावसीदति राघव ॥25॥

पूजयस्वैनमेकाग्रो देवदेवं जगत्पतिम् ।
एतत् त्रिगुणितं जप्तवा युद्धेषु विजयिष्ति ॥26॥

अस्मिन् क्षणे महाबाहो रावणं त्वं जहिष्यसि ।
एवमुक्त्वा ततोऽगस्त्यो जगाम स यथागतम् ॥27॥

एतच्छ्रुत्वा महातेजा, नष्टशोकोऽभवत् तदा ।
धारयामास सुप्रीतो राघवः प्रयतात्मवान् ॥28॥

आदित्यं प्रेक्ष्य जप्त्वेदं परं हर्षमवाप्तवान् ।
त्रिराचम्य शुचिर्भूत्वा धनुरादाय वीर्यवान् ॥29॥

रावणं प्रेक्ष्य हृष्टात्मा जयार्थे समुपागमत् ।
सर्वयत्नेन महता वृतस्तस्य वधेऽभवत् ॥30॥

अथ रविरवदन्निरीक्ष्य रामं मुदितनाः परमं प्रहृष्यमाणः ।
निशिचरपतिसंक्षयं विदित्वा सुरगणमध्यगतो वचस्त्वरेति ॥31 ॥